Het was een rare week, toch . . ?

Precies een week geleden stond de teller voor wat betreft het aantal slachtoffers in Haïti op 111.500. Een ramp van onvoorstelbare omvang, deze ramp tart elke vergelijking, 5000 keer meer doden als de vuurwerkramp van Enschede, 40 keer meer doden dan bij de ramp met de Twin-Towers! Maar na die inzamelings-actie giro 555 is het toch wel opvallend stil geworden buiten Haïti. Weet jij hoe het er nu voor staat? Ik niet!Voorlopig pijnigen de meest afschuwelijke beelden nog steeds mijn netvlies, misschien ben ik gezien m’n leeftijd wat trager geworden in het verwerkingsproces. Overweldigend amateuristisch hoe de internationale hulpverlening zich over die ene landingsbaan het land probeerde in te persen. Haast gênant hoe regeringen stonden te trappelen om Haïti in de armen te sluiten, na ze decennia lang compleet te hebben genegeerd. Schaamteloos hoe dat leger journalisten op de meest scorende puinhopen op zoek ging naar het best scorende menselijke drama. Kleurrijk gevarieerde hulpacties werden op touw gezet, artiesten en bedrijfsleven kwamen irritant “belangeloos” in beeld. Een zevenjarig meisje blijkt ineens geheel zelfstandig koekjes te kunnen bakken, die helemaal in haar eentje te gaan verkopen en de opbrengst zelf te kanaliseren bij de inzamelingsactie! Wie twijfelt nog aan de toekomst van Nederland, dat is die door JP gesuggereerde VOC-mentaliteit, toch . . ??

Een minister van ontwikkelingssamenwerking, die het armste land van de wereld niet interessant genoeg vond voor zijn portefeuille, verdubbelde “royaal” alle spontane donaties uit onze belastingpot. Hoe kwalificeerde Marijnissen hem ook alweer, oh ja, flapdrol. De corrupte regering van Haïti was dagenlang nergens te bekennen, mochten daarom die adoptiekindjes versneld het land uit? Haïtianen die erop los plunderden, en die doodbloedende man op straat, in de rug geschoten door een politieagent, omdat hij een zak rijst gestolen had. De broodnodige feitelijke informatie zal nooit meer tot mij komen om overal ook maar een begin van een mening over te vormen, de verwarrend elkaar beconcurrerende rapportages voorkwamen een objectief beeld op te bouwen. Afgelopen maandag werden “onze” USAR-mannen en vrouwen nog even bij Pauw & Witteman kritisch aan de tand gevoeld waarom ze het niet anders, langer, eerder en dus beter hadden gedaan? Volgende keer moeten ze arrogante betweter Jeroen Pauw de leiding geven over zo’n team, succes verzekerd, toch . . . ?

Terwijl die arme mensen in Haïti buiten onder een tentdoekje in de schaduw zitten te niksen, kreunen wij hier nog steeds onder de gevolgen van de opwarming van de aarde. Hoe lang is het geleden dat we zo’n koude winter hebben gehad, vanmorgen heb ik nog in opdracht van die eerder genoemde JP sneeuw geruimd bij de buren en bij onszelf. Overigens was dat tevens de warming-up voor mijn krachttraining. Het wordt hoog tijd om wat minder gewicht aan de stang te hangen en die frequentie wat op te voeren. Want het gaat weer bijna gebeuren, het winterwerpen voor 6 februari in Eindhoven is volgeboekt, de slingeraars hebben er zin in! Een paar weken waren de sportparken in Venlo en Roermond hermetisch afgesloten voor alle sporters vanwege de aanhoudende sneeuw en vorst. Gelukkig dat ik onder dergelijke omstandigheden over m’n eigen accommodatie kan beschikken bij Scheuten Glas. De schop en de harde bezem achterin en gaan met die banaan, heerlijk wat heb ik genoten in m’n eentje. Afgelopen donderdag privé-training gehad in Roermond van Wim(ke) Coenen. Klasse die vent, en goeie aanwijzingen dat hij geeft! Het vroor en ik zei tegen hem:”als het te koud is, ga je maar even naar binnen”. Hij keek me vanaf 2.10 meter aan en gromde:”maar ik sta hier ook voor m’n eigen lol!”. Neem even een kleine pauze en denk daar eens even over na wat hij daarmee zegt, dat moet toch gewoon een goeie trainer zijn.

Ja ja, er ligt weer nieuwe sneeuw, het vriest een paar graden maar morgenvroeg ga ik toch naar Roermond, ben benieuwd wie er is? Waarschijnlijk ben ik wel weer alleen, maar ja,

beloofd is beloofd, toch . . . ?