We hadden een prachtige kerstkaart samengesteld, leuke tekst verzonnen, mooie foto erbij gezocht, wat liggen fotoshoppen en klaar-is-kees. Even op z'n Hollands een goedkope site zoeken om een zooi kopiën on-line te bestellen. Op www.aldifoto.nl vinden we uiteindelijk wat we zoeken, je kunt alles keurig instellen, zelfs compleet met een what-you-see-is-what-you-get-schermpje zodat er niets mis kan gaan. Zag er goed uit, en dat voor die prijs.
Binnen de gestelde tijd viel keurig ons mapje foto’s door de bus met een factuur van Medion!!?? Snel openmaken en “shiii..tt”, “potverdomme”, “ze hebben aan de linkerkant teveel weggesneden”. Wat nu? Dan maar snel reageren naar service-aldifoto-nl@medion.com, het is pas 1 december dus we hebben nog even de tijd. Maar ja, wanneer krijg je antwoord? De foto’s bleken sneller dan de service. Een werkelijk nietszeggende tekst rolt een week later binnen “Geachte heer/mevrouw, Uw klantnummer is 9015534466. Gelieve dit nummer altijd op eventuele correspondentie te vermelden. Om uw aanvraag beter te kunnen behandelen verzoeken wij u om enkele foto’s van de foutieve afdrukken te maken en deze naar ons door te sturen. Aan de hand van deze gegevens kunnen wij het probleem analyseren en een passende oplossing aandragen. Wij hopen u hiermee voldoende te hebben geïnformeerd.”
Nou ja, we hebben nog een paar weken, maar dat “probleem analyseren” en die “passende oplossing” neigen dreigend naar overschrijding van onze kerstkaarten-planning. Maar we nemen de gok, meteen het origineel en enkele foto’s doorgestuurd en maar weer duimen draaien. “Als dat weer een week gaat duren, en die foto’s moeten dan ook nog eens besteld worden . . . . ., dan wordt het wel erg laat”, fluistert Marijke wat ongerust. Potverdomme, potverdorie nog ‘ns aan toe zeg . . . , hebben we daarom zelf wat moois in elkaar gebasteld? Twee dagen later komt het volgende teleurstellende bericht: “Geachte heer/mevrouw, helaas hebben wij geen bijlage aan mogen treffen in uw email. Wij willen u verzoeken de bijlage te versturen. Wij hopen u hiermee voldoende te hebben geïnformeerd. Met vriendelijke groet, Aldi Fotoservice.”
Tuurlijk wel, geïrriteerd stuur ik hetzelfde mailtje nog eens, het blijft weer even stil aan het Aldi-Medion-front tot 16 december. De “analyse” viel vernietigend voor ons uit. Wat zijn wij een stelletje stommeriken, je moet de tekst ’n halve meter van de rand laten om zeker te zijn dat het niet fout gaat. Circa-maten moet je gewoon lezen als exacte maten. Dat what-you-see-is-what-you-get-schermpje staat er blijkbaar voor de-kloten-van-de-harmonie. Uit coulance mogen we de bestelling nog eens plaatsen, geniepig aangevuld met “tijdens het plaatsen van de bestelling is het belangrijk dat u bij betalingsmogelijkheden voor de optie rekening (acceptgiro) kiest. Het nieuwe ordernummer dat u doorkrijgt dient u hierna door te geven, waarna wij deze rekening kunnen storneren. De eerste rekening dient te alle tijde betaald te worden.” Deze passende “oplossing” zou wellicht in de zomerperiode voor enige blijdschap kunnen zorgen met zonnige vakantie-kiekjes, maar in deze situatie!!??
Dat geloof je toch niet? En wees nou eerlijk, geloven jullie dat wel? Waarom zou dat nu wel ineens goed gaan? Ik weet niet hoe dat kwam, maar ik moest ineens aan Youp van ’t Hek denken, of sterker nog “was ik maar even de zoon van . . . . . ”.
Marijke had intussen allang voor nieuwe kerstkaarten gezorgd, met de hand geschreven en verstuurd! Gisteren ging de telefoon “Medion goedemiddag”. Een onvoorstelbare stijfkoppige dame die ze drie volzinnen hadden laten instuderen moest me nog eens inwrijven: “u hebt werkelijk alles fout gedaan wat je maar fout kunt doen”, “wij bieden u een grandioze coulanceregeling aan” en “maar die rekening moet eerst betaald worden”. Elk argument, elke teleurstelling, elk te staven feit dat ik ook maar waag in te brengen ging compleet langs de Medion-service-afspeelplaat. Pas toen ik probeerde haar mee te slepen naar onze inmiddels toch herkenbare situatie, maakte ze een paar uitglijders. Heej, zit daar toch een mens van vlees en bloed aan de andere kant, herkent ze de lullige situatie waarin we zitten, toch een stukje empathie? Nee hoor, de plaat met de drie volzinnetjes kraste alweer in mijn oor. “Nou mevrouw, vertelt u me maar waar we een klacht kunnen neerleggen, want dit schiet echt niet op!”. Geen antwoord, de plaat met de drie volzinnetjes irriteerde onophoudelijk pijnlijk in mijn oor. “Nou mevrouw, ik neem dit gesprek op en . . . . .”.
Klik . . tuuut . . tuuut . . tuuut. Ook de Medion-service kent haar grenzen, of had de plaat het gaatje bereikt?
Fijne feestdagen en (voor iedereen) de beste wensen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten