Het seizoen is voorbij en dan ga je wat surfen op internet “wat de andere werpvijfkampers gedaan hebben“. Daarbij kwam ik onderstaand bericht tegen. Tijdens de Noorse kampioenschappen werpvijfkamp, 28 augustus 2010 in Heggedal, verbetert Arild Busterud (62jr) zijn eigen wereldrecord van 4893 naar 4955 punten.
Je leest het en het laat je niet meer los, hoe is het mogelijk, 4955 punten, waar haalt een 62-jarige man dat vandaan? Mijn eigen (nederlandse) record staat op 3757 punten. Die man die scoort 30% meer, dat is bijna onvoorstelbaar!
Ik weet nog goed toen ik de Noor Arild Busterud voor het eerst tegenkwam tijdens een van de internationale kampioenschappen. Zijn roem was hem al vooruit gesneld, maar toen ik hem persoonlijk ontmoette en een hand gaf dacht ik nog:“Verrek, een gewone vent, niks bijzonders, zo ongeveer van mijn eigen formaat“. Misschien een beetje introvert, sprak eigenlijk alleen met zijn Scandinavische collega’s.
Maar al tijdens het eerste onderdeel bleek zijn uitzonderlijke klasse, doe ik ontzettend m’n best om boven de 40 meter met kogelslingeren te komen. Busterud draait heel ontspannen met dat ding en legt al zijn oerkracht in een onnavolgbare afworp. Je hoort de draad fluitend verdwijnen naar de andere helft van het veld, ruim 60 meter. Toch goed dat er dergelijke atleten bestaan, mocht je nog niet weten wat bescheidenheid betekent, na één worp van Busterud keer je in alle nederigheid met beide voeten muurvast terug op aarde, en in je eigen hok.
Slechts met speerwerpen bleek dat de man ook z’n zwakheden kent, ik gooide een paar meter verder dan hem, en dat gaf toch weer een goed gevoel. Blijkt toch dat oerkracht zijn beperkingen kent. Maar ja, daarna komt het slotnummer, gewichtwerpen. Doe je al jaren je uiterste best, en lukt dat ook vrij aardig al zeg ik het zelf. Worpen tussen de 16 en 17 meter scoren in onze contreien vrij aardig. Arild Busterud doet niet veel anders als wij, ogenschijnlijk zelfs een stuk eenvoudiger, maar flikkert de 9,08kg wel 5-6 meter verder. En ik kan jullie verzekeren, dat is een indrukwekkend gat, kijk maar eens rechts naar de vergelijking van onze records (op de werpvijfkamp).
Proficiat Arild, een diepe respectvolle buiging! Komend jaar ga ik toch proberen mijn bescheiden PR wat dichter bij jou in de buurt te krijgen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten