We had a dream
Er waren eens vier oudere werpers die in 2008 besloten hun aflopende carrière een laatste impuls naar de toekomst mee te geven. Ze hadden een droom, een missie. Samen hun sterke schouders onder de noodlijdende werpnummers zetten. De jeugd interesseren voor dat machtige kogelslingeren, kogelstoten, discuswerpen en speerwerpen. Hun enthousiasme bracht succes, in no-time slaagden ze erin een gedreven masters-werpersgroep bijeen te gooien. Helaas werd hun succes gesmoord in het stinkende zweet van een horde dolgedraaide sjokkers. Ze waren niet meer welkom, aanstormende jeugd werd angstvallig weggehouden bij die veel te gevaarlijke werpkooien, het eindeloze rondjes moeten lopen bleek de gepaste natuurlijke selectiemethode, krachtige werpers en sierlijke springers werden de paria’s van het atletiekveld, een wethouder met het formaat van een uitgezakte werper degradeerde zichzelf tot slaaf van de uitgemergelde skinheads, het succes werd weggepest.
But still we had a dream
In 2009 besloten de vier oudere werpers elders hun missie voort te zetten. Het moet toch mogelijk zijn om die vermaledijde werpnummers te behouden voor de atletiek. Twintig minuten verderop was een kundige werptrainer luidruchtig enthousiast bezig met een handjevol junioren. In no-time slaagden ze erin rondom deze trainer een werpersgroep uit te bouwen. Twintig junioren, senioren en masters zijn inmiddels zeer succesvol en gevarieerd bezig met allerlei werptuig. De vier oudere werpers gokten ditmaal echter niet op één paard. Er werd een euregionaal platform op internet gestart, een vangnet voor de uitgeworpen werpers-paria’s , een nieuwe impuls voor de in werpen geïnteresseerde atleten. Een van die vier, laten we hem Henk noemen, legde de basis met www.lampis.nl. De volgende, laten we hem Peter noemen, gaf een internationale boost aan de website met www.lampis.net. Méér dan 300 oudere werpsters en werpers meldden zich aan. De grensoverschrijdende deelname aan werpnummers groeit explosief, vele internationale vriendschappen zijn er intussen gesloten, er wordt gefeliciteerd bij successen, er wordt geadviseerd en getroost bij blessures en tegenslagen. Maar het meest belangrijke is, het werpen groeit zowel kwantitatief als kwalitatief. Helaas pakken nu ook weer dreigende donkere wolken samen boven Lampis. Succes lokt ook negativiteit uit, polarisatie drijft het compacte werpersgilde uiteen. Het succesvolle open platform dreigt een gevangenis te worden met zijn eigen cipier.
I had a dream
In 2010 besloten vier oudere werpers hun missie nog verder uit te bouwen. Met hun sterke handen verbraken ze de tralies om Lampis. Werpen is niet slechts voorbehouden aan oudere werpers en werpsters. Alle kogelstoters, discuswerpers, speerwerpers en slingeraars moeten kunnen meedoen met het promoten en opstuwen van de werpnummers in de atletiek. Er werd gezocht naar nieuwe platform-mogelijkheden op het internet. Regionale wedstrijden vormen samen werpcircuits, aanstormend talent en ervaren rotten stimuleren elkaar naar club- en nationale records.
I had a wishful dream
In 2016 staan vier nog oudere mannen schouder aan schouder, hun armen zoeken steun om elkaars schouders, ik zie bij de een 'n traan rollen en ook nog ergens een trillende onderlip. Het Wilhelmus klinkt tijdens de ceremonie protocollaire van het discuswerpen op de Olympische Spelen. Op de hoogste trede staat een Nederlandse atleet, het lampis-logootje kijkt brutaal tussen de halfopen ritssluiting van zijn oranje jasje.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Hoeft niet perse een discuswerper te zijn op dat podium. Mag ook een tienkampster zijn met mooie werpresultaten.
Henk
|>------O
Een reactie posten