Op z’n Grieks of toch maar niet ?

Komende maand zijn we weer back-in-athletics, we zijn weer thuis en gaan ons voorbereiden op een werpvijfkamp in Stekene! En de beste voorbereiding doe je niet alleen met trainen maar vooral met kleine wedstrijdjes en ik heb er al een paar uitgezocht voor de komende weken.

Marijke en ik hebben afgelopen weken als een stelletje zigeuners rondgezworven door het voormalige Oost-Duitsland. Een mooi land met een herkenbare historie en een ongerepte natuur. Tijdens onze reis een paar keer goed kunnen trainen, er liggen immers (vervallen) sportparken genoeg. Die zetten je onder dat trainen overigens wel aan het denken, vóór 1990 was de voormalige DDR opvallend en verdacht goed met atletiek. Maar tegenwoordig lijkt het wel, nu het niet meer moet, doen we het ook maar niet meer. Ja, wat moet ik daar van denken, wat vinden jullie ervan.

Ook heb ik me nog eens door een dik boek Griekse mythologie heen geworsteld. Ondanks die worsteling echt de moeite waard om je nog eens in die letterlijke wirwar van Griekse mythen en sagen te verdiepen. Het zijn ongelooflijke verhalen over goden, halfgoden en de interactie tussen goden en mensen. De mythologie levert de meest fantastische verklaringen over het ontstaan van de wereld, de hemellichamen, sterrenbeelden, de mensen, de goden, ziekten, leven en dood, natuurverschijnselen en de oerelementen aarde, water, vuur en lucht. Maar ook over haat, liefde, trouw, ontrouw, overspel, goed en kwaad. Het vormde de basis van het geloven en denken van de oude Grieken. Daarbij werden stambomen van zomaar aangewaaide goden en oudere godheden, soms uit andere culturen zoals Anatolië en het oude Mesopotamië en Egypte, zomaar omarmd, opgenomen en ingepast, nieuwe mythen gecreëerd om die inpassingen te verklaren, werkelijk waar, hoe verzonnen ze het. Ook oude bijna vergeten historische gebeurtenissen werden tot mythe verheven, zoals die van de Amazonen, of werden in mythevorm overgeleverd. Onvoorstelbaar, wat hadden die oude Grieken een ongebreidelde fantasie, en verdomd, voor werkelijk alles vonden ze de meest ingewikkelde verklaring.

Uiteraard ligt ook in dat oude Hellas de bakermat van de atletiek, en daar ligt dan tevens ook zo’n beetje de verklaring van mijn belangstelling. Ik heb al die oude historische plekken en stadions al eens eerder bezocht, en ook die lagen er net als in Oost-Duitsland verdomde verlaten en desolaat bij. En ook Griekenland is overigens al heel lang geen hoogvlieger meer in de atletiek. Vanaf dat Zeus zich niet meer laat zien op de Olympos “doen ze het blijkbaar ook maar niet meer”.

Het zijn volgens mij zeker geen toevalligheden dat “te” veel verhalen uit de Griekse mythologie “te” veel lijken op verhalen uit het oude en nieuwe testament. Alleen vertelde Homerus zijn prachtige mythes, sagen en verhalen uit lang vervlogen tijden al in de 8ste eeuw vóór Christus. Misschien toch een aansporing om de volgende reis toch nog maar eens Darwin te gaan lezen “On the origin of species by means of natural selection”. Je weet wel, over de evolutietheorie, de rechtlijnig natuurwetenschappelijke verklaring voor de evolutie van het leven op aarde. Het beschrijft het proces waarbij erfelijke eigenschappen binnen een populatie van organismen veranderen in de loop van de generaties als gevolg van genetische variatie, voortplanting en natuurlijke selectie.

Misschien hadden jullie dat niet van mij verwacht, maar zo zit ik dan wel eens op een doodstille camping onder een indrukwekkende sterrenhemel bij een stevige borrel te mijmeren over Zeus, Herakles, Homerus, Jezus Christus, Charles Darwin, Walter Ulbricht . . . en onze eigen Jan-Peter.

Ja, en als je daarbij ook nog over het geloof gaat nadenken, wie moet je dan nog geloven. Die Grieken wisten het allemaal te mooi bijeen te fantaseren, de Bijbel heeft ook wat veel van die sterke verhalen, Darwin lijkt me ongelezen al logisch. Die mythen en sagen, leuke verhalen maar daar geloof ik niks van, die Bijbel blijft voorlopig nog wel even voor tweedracht zaaien, en om nu nog op mijn leeftijd nog eens te beginnen met voortplanting en genetische variatie? Dat stadion (of is het stadium) is inmiddels ook vervallen, en “nu het niet meer moet, doen we het ook maar niet meer”.



Maar wat die Zeus en die berg Olympos betreft, die houden we erin, de komende weken met m’n sportmaten op zoek naar wat modernere stadions waar we kunnen werpen, stoten en slingeren.