Vanmorgen weer lekker op mijn slingerveldje langs de A67 getraind. Het weer was onstuimig stormachtig maar wel vriendelijk zonnig tussen de voorbijrazende kleine wolkjes. Marijke was ook mee, dus de Mobiele Kantine met “alles veur nop” stond weer te bling-blingen tegen die schitterende glaswand van Scheuten Glas. Paul was er ook en Lei blijkt ook vandaag weer een trouwe supporter. Het slingeren gaat perfect. Opdracht van vandaag is: ”met gestrekte armen naar die kogel blijven kijken, door de knieën, rug recht en wachten met omstappen”. En verdomd, het werkt, Paul “dropt” zijn 6kg constant op 27 meter en ik m'n 5kg ruim boven de 40! We doen (minimaal) 5 maal draai-stop-draai-stop . . . . en loslaten en daarna draai-stop-draai-stop-2*draai en loslaten! Lei zegt wat ik denk: “Paul, asse zoë door geis wuûrd det minstes twiëje-un-dertig-half”. We zullen wel zien. Na het laatste gewichtwerpen (eindelijk weer twee keer ruim boven de 17m) lonkt de koffie ons naar binnen. Waar we (echt) gezellig nog een uurtje hebben zitten kletsen over technische atletiek, en niet geroddeld "euver-die-renpaerd".
Volgende week ga ik met Frans naar Beek & Donk om nog wat kogels te kopen (die nog wat nodig heeft om te trainen?).
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten