Hoeveel pogingen krijgen we?

Het nieuwe baanseizoen is nog maar net gestart en de willekeur regeert alweer in atletiekland. Mijn sportmaat werd hier vandaag bij PH-Vught weer héél erg pijnlijk mee geconfronteerd. Gezien eerdere vervelende ervaring in Vught was ik al thuis gebleven. Maar hij besloot elk risico uit te sluiten en vooraf keurig te informeren bij de organisatie: ‘Hoeveel pogingen krijgen de werp/stoot onderdelen. Dat staat nergens vermeld en ben bang dat dit weer zal gaan afhangen van het aantal na-inschrijvingen. Het risico van een grote groep is aanwezig bij na-inschrijvingen, en dan is de organisatie er meestal niet op voorbereid hoe dit goed te regelen. Blijft het een grote groep is het veel te lang wachten tussen de worpen/stoten, ga je splitsen moeten er atleten extra lang wachten (2e groep), normaal is 6 pogingen maar dan gaan organisaties het ineens terugbrengen naar 3 of 4 pogingen.’

Hij krijgt dezelfde dag keurig antwoord: ‘Ik weet niet wie u bent en vanuit welke deskundigheid u de opmerking maakt. Ik stel kritiek zeer op prijs maar voel er weinig voor om te reageren op een aantal opmerkingen van iemand die ik niet ken. Wij gaan uit van 6 pogingen maar het wedstrijdverloop moet wel correct en beheersbaar blijven.’

Ondanks het pedante toontje reist hij enigszins gerustgesteld af naar Vught. Nadat hij zich had aangemeld en het sportpark betreedt hoort hij de speaker bekend maken dat er (slechts) drie pogingen waren op de werpnummers. Potnondedjuu . . en het vraagt verder weinig empathie om je voor te stellen hoe hij zich voelde, zwaar klote. Protesteren bij de organisatie haalde weinig uit, ze waren zeer verguld met de overweldigende belangstelling en de wedstrijdleider was tot dit besluit gekomen. Maar heeft PH Vught en de wedstrijdleider correct gehandeld? Nee, het betreft hier een regionale wedstrijd en het wedstrijdreglement is hierin glashelder:

Blz.53 WR zegt: ‘De wedstrijdleider is verantwoordelijk voor het juiste verloop van de wedstrijd. Hij ziet erop toe, dat de jury naar behoren haar werkzaamheden verricht. Voor elk onderdeel verdeelt de wedstrijdleider de taken over de juryleden (zoals plaats bij de ring of afzetbalk, meten, beoordelen geldig/ongeldig). Ook deelt hij de juryleden mee hoeveel pogingen reglementair zijn toegestaan, zelfs als dit aantal in het programma is vermeld. Hij overtuigt zich ervan dat de atleten hierover zijn of worden ingelicht.’

Blz.114 WR gaat verder: ‘Als er aan de technische onderdelen meer dan acht atleten deelnemen hebben allen, met uitzondering van het hoogspringen en polsstokhoogspringen, recht op drie pogingen. De acht atleten met de beste geldige prestaties hebben recht op drie extra pogingen. Opmerking (iv): Bij regionale en instuifwedstrijden kan om organisatorische redenen worden bepaald, dat minder dan acht atleten recht hebben op drie extra pogingen. Dit moet vooraf in de wedstrijdaankondiging worden vermeld.’

Hier staat geen woord Spaans, toch? Wel valt zo langzamerhand te concluderen dat het amputeren van werpwedstrijden een typische Nederlandse afwijking is. In België en Duitsland maak je dat echt niet mee! En nog ergerlijker, tijdens de wedstrijd bleken zes pogingen goed haalbaar. Nu moest er onnodig drie kwartier gewacht worden tussen kogel en discus! En gunde de wedstrijdleider een extra vierde poging bij discus, waar zes pogingen gewoon mogelijk waren geweest!

De organisatie stelde een vraag bij de deskundigheid van mijn sportmaat. Misschien moet ik dit kort toelichten, hij is bijna 65, sinds mensenheugenis atleet, zeer goed op de hoogte van het wedstrijdreglement, werptrainer en Nederlands kampioen discus M60. Sinds diverse jaren proberen we samen via Atletiekunie en organiserende verenigingen onze adviezen te laten neerdalen ‘hoe je een wedstrijd laat lopen’. Want die deskundigheid is op te veel atletiekvelden ver te zoeken!

Mijn advies: laat iedereen zich gewoon aan het wedstrijdreglement houden en lees ter lering en vermaak nog eens mijn blog van vorig jaar: http://dagboektitven.blogspot.nl/2013/08/hoe-laat-je-een-wedstrijd-lopen.html

Onze atletiek is een machtig mooie én goed gereglementeerde sport, neem ons dat plezier niet af met willekeurige ingrepen . . . .