Nog een week doorzetten . . .

Als zwevende kiezer volg ik zeer kritisch het politieke debat van afgelopen weken. Alleen al de teksten op de affiches zijn bij voorbaat al misselijk makend. ‘Zo komt Nederland uit de crisis’ kopt de PvdA. Die grappig bedoelde snoeiharde one-liners polariseren elk debat. ‘Margaret Thatcher had in haar eentje meer ballen dan zij met hun drieën bij elkaar’, kraaide Wilders in de richting van zijn opponenten. Een ding is intussen wel duidelijk geworden, geen enkele politicus haalt Nederland op deze manier uit de crisis! Als ik zo met mijn collega’s was omgesprongen, had ik tijdens mijn werkend bestaan als bedrijfskundige niet één probleem kunnen oplossen! Geen enkel project had ik succesvol kunnen afronden! Sterker nog, dan hadden ze me al vrij snel en terecht op straat geschopt. Misschien was ik dan wel veroordeeld geweest tot het politieke handwerk. Slechts respectvolle multidisciplinaire aanpak waarbij je niemand in de hoek zet, leidt tot een acceptabele oplossing. Inzet mag nooit zijn ‘hoe verdelen we de pot’. Het moet gaan om samen de broek ophouden, en in veel gevallen ook ‘hoe komen we uit een verliesgevende situatie’. Slechts met die doelstellingen maak je een bedrijf of maatschappij klaar voor een continu verbeterproces, waarbij je slechts die problemen het eerst aanpakt die je echt samen kunt oplossen.

Minderheden zullen het nooit of te nimmer redden bij peilingen, polls of stemrondes. Maar normaal fatsoen zou ons moeten dwingen om onvoorwaardelijk met minderheden rekening te houden. Extreme groepen verzieken maar al te vaak de sfeer en de leefbaarheid. Gebruik die vaak ontoombare energie van hun leiders om samen problemen op te lossen. Niet door ‘hen’ aan te pakken of voor ‘hen’ programma’s te ontwikkelen. Nee, ‘samen’ in kleine stapjes oplossen. En geloof me, uit eigen ervaring weet ik dat je zonder de grootste raddraaiers geen enkel probleem echt oplost.

Ocherm, die Jeltje van Nieuwenhoven deed ook mee aan een debat. ‘Nee, afblijven van de gepensioneerden, of toch . .’, kraaide ze. Maar eigenlijk mogen die hogere pensioenen toch wel gerust een fikse bijdrage leveren! Zou ze weten dat gepensioneerden 30% in hun inkomen terugvallen als ze met pensioen gaan? En geloof me Jeltje, dat lukt best. Weliswaar duidelijk minder als het wachtgeld van een politica, maar toch. Dus als alle werkenden en niet-werkenden nu ook eens 30% van hun inkomen zouden inleveren? ‘Kijk Jeltje, zo komt Nederland echt solidair uit de crisis’. Maar met die gepensioneerden pak je weer een specifieke groep. En meteen weet je dan weer een paar meestal niet-werkende groepen te noemen die je zeker niet zou mogen ‘pakken’. Dat noemt de PvdA eerlijk delen en solidariteit. Ik noem dat asociaal en polariserend. Nee, ik weet een betere oplossing, ons nationale inkomen omvat zo’n kleine 600 miljard. Als we nu eens al die inkomens met 3% zouden belasten, dan praat je in mijn beleving van eerlijk delen en solidariteit. En met die 18 miljard zijn we in een klap van een hoop politiek gezeik af.

Onze VVD-minister van sociale zaken was witheet. Hahaha, weet je waarom? Europa wil dat pensioenfondsen, net als de commerciële verzekeraars, grotere buffers gaan aanleggen. Voor de Nederlandse pensioenfondsen zou het gaan om een extra buffer van 10 miljard euro, op een totaal pensioenvermogen van 920 miljard euro. Een extra buffer van slechts 1%, moet toch kunnen. Dat maakte Kamp witheet. ‘Dit leidt tot te hoge premies en te lage uitkeringen’, zei Kamp in een interview met het weekblad Elsevier. De VVD-minister noemt de EU-plannen ‘onacceptabel’. ‘Ik ga er absoluut voorliggen.’ Dat is diezelfde minister Kamp die in sneltreinvaart zonder afgerond overleg met diezelfde pensioenfondsen alle toekomstige 65-jarigen een ‘asociale en polariserende’ draai om de oren geeft. Je krijgt pas AOW vanaf je verjaardag, pensioen blijft gewoon per maand uitgekeerd. Dat betekende dat Kamp mij zo’n 800 euro heeft afgepakt, als ik daar aan denk wordt ik nog witheet. En als ik dan het bovenstaande verhaal lees denk ik ‘zo’n klojo haalt niks en niemand uit geen enkele crisis, die maakt problemen en onderlinge afstanden alleen maar groter’. Geef die straks alsjeblieft geen wachtgeld, maar laat hem dat zelf verdienen in de Westlandse kassen. Dat past beter bij deze ex-minister van sociale zaken.

Och ja, ik hoor jullie alweer denken ‘hij denkt weer eens aan zijn eigen hachje, altijd weer die gepensioneerden, altijd weer die pensioenen’. Dat klopt, maar ze zijn voor mij wel te overzien, het raakt me en ik geef er wel steeds een oplossing bij. We kunnen het natuurlijk ook hebben over de neuro en de zeuro, de koningin, de zorginstellingen, de hypotheekaftrek, de immigranten, de woningbouwcoöperaties, de oost-europese dreiging, de Joint-Strike-Fighter, persoons-gebonden budgetten, blauw op straat, bejaarden in de luiers die de rollator zelf moeten betalen, de huurhuizen-problematiek, de Wahjong, geen dure operaties boven de tachtig jaar, minder ambtenaren en niet te vergeten de banken!! Maar ook die problemen zullen onze politici nooit en te nimmer oplossen. Nee, die maken zich alleen druk hoe ze beter overkomen. Zonnebankje, haartjes wat laten groeien, plastische-chirurg-glimlach, wit overhemd, stropdas, donker pak . . . . . ik wordt er kotsmisselijk van.

Maar ik blijf de debatten nog ’n weekje doorstaan. Want toch ga ik straks van mijn stemrecht gebruik maken. De schifting is glashard ingezet. Het zal in ieder geval geen man zijn die mijn stem verdient, wat een zootje mietjes, wat een stelletje slappe lullen!! Ik zoek vanaf nu nog naar een vrouw die dicht bij zichzelf is gebleven, haar ziel niet aan de duivel verkoopt, me aanspreekt en echt meer ballen heeft. Gelukkig staat Jeltje niet meer op de lijst!

Enne . . . ondanks alles blijf ik van mening dat we van Nederland de 17e Duitse deelstaat moeten maken!