It giet oan potdomme . . . .

Normaal gaat het wedstrijdseizoen baanatletiek in de winterslaap van 1 november tot 1april. Voor werpers is dat eigenlijk niet nodig, we trainen gewoon buiten en doen af en toe een oefenwedstrijdje. Meestal moet eerst het water uit de ringen worden geveegd, soms komt de sneeuwschuiver eraan te pas, maar ‘it giët oan potdomme . . .’.

Maar meer als indoor kogelstoten zijn er voor werpers eigenlijk geen wedstrijden in die vijf lange maanden. Maar geen nood, al meer dan 10 jaar onderbreekt Eindhoven Atletiek op de tweede zaterdag van februari onze winterslaap met het winterwerpen. Er worden dan twee onderdelen afgewerkt, kogelslingeren en gewichtwerpen. Frans Klep is er indertijd mee begonnen. En zo stiekem doemen in die periode zo links en rechts wat meer van die winterwedstrijdjes op. Sylvesterhammerwurf in Hückelhoven (B), kogelslingeren in Apeldoorn, ‘4Seasons’ kogelslingeren in Rotterdam en Throwing on the Rocks in Burcht (B). Zelfs tijdens de EK & WK Indoor Masters is er ‘buiten’ inmiddels een officieel kampioenschap voor kogelslingeren, discuswerpen, speerwerpen en gewichtwerpen. Dus eigenlijk hebben de masters geen klagen, en gaat dat wedstrijdseizoen weliswaar sterk uitgedund gewoon door. Maar dan komt er ineens dat mailtje van Eindhoven Atletiek: door het aanhoudende koude weer (lees winterweer) gaat het winterwerpen niet door? Wat is dat nou voor flauwe kul, die in februari een wedstrijd organiseert weet dat het dan op z’n minst aanhoudend koud is. Straks gaan de Olympische Spelen niet door omdat de Grieken geen Olympische vlam meer kunnen betalen. Pinksterwedstrijden gaan niet door omdat de pinksterbloemen nog niet bloeien, Wimbledon wordt afgelast omdat de ballen te zacht zijn, het moet niet gekker worden . . . . ‘it giët oan potdomme . . .’.

We hebben ’n keer in Apeldoorn geslingerd op een atletiekbaan die door koning winter compleet omgetoverd was in één grote ijsvlakte. Je moest al slidderend naar een grote groene legertent achter de slingerkooi om je te melden. Alleen de ring was vrijgemaakt van ijs en werd begaanbaar gehouden met véél, heel véél zout! Tussen de worpen door snel terug in die tent waar een paar gigantische straalkachels de weeïge lucht van snert en koffie vermengden. Niemand klaagde, we waren er met één gezamenlijk doel, een serieuze wedstrijd kogelslingeren. En gezellig dat het was . . . . ‘it giët oan potdomme . . .’.

Nou zit ik hier achter m’n laptopje met m’n goeie fatsoen! De afgelopen weken keihard getraind in m’n eigen krachthonk met afnemende gewichten om met nog meer power en snelheid goed beslagen ten ijs te komen. Nou ja, ijs, ik kan geen ijs meer horen of zien. Je moet je aanpassen aan de omstandigheden, dat doe je ’s zomers met korte broek en dun shirtje, en ’s winters met twee lange broeken en vier dikke shirts! Maar hoe moet ik nu m’n energie kwijt? Nou had ik eindelijk eens vijftig meter kunnen gooien! Dan maar morgenvroeg mijn werpspullen achter in de bak gooien en op naar m’n eigen trainingsveldje bij Scheuten Glas, want een echte sportman is niet tegen te houden . . . . ‘it giët oan potdomme . . .’.

Tot mijn stomme verbazing hoor ik net net dat de Elfstedentocht ‘zeker in het komende weekend’ niet zal doorgaan! Nou snap ik er al helemaal niks meer van. Het winterwerpen in Eindhoven gaat niet door vanwege het 'aanhoudende' winterweer, de Elfstedentocht gaat niet door vanwege het 'tegenvallende' winterweer! De 22 rayonhoofden hebben hun strenge Friese koppen bij elkaar gestoken en Wiebe Wieling ‘wie wie kent hem niet’ heeft het slechte nieuws blij gezind naar buiten gebracht. Op sommige plekken was het ijs te dik, maar op teveel plekken ietsjes te dun. Jammer voor 22 rayonhoofden, jammer voor die honderden vrijwilligers die het parcours sneeuwvrij hebben gemaakt, jammer voor die 16.000 potentiële ijskrabbers, jammer voor die miljoenen mensen die zich verkneuterd hadden op die unieke beelden van die steeds zeldzamer wordende tocht . . . .

‘it giët neet oan potdomme . . .’.

PS:de mooie slingertekeningen zijn van Erwin Suvaal