Bonjour mes amis, nous sommes maintenant á Varaignes, dans le Périgord Vert. Het is nog altijd schitterend weer, 25 graden en vanmorgen weer lekker getraind op een droog grasveld. Kogel 13.10, discus 42.50 en gewicht 18 meter, het is werkelijk ongelooflijk. Wat kunnen rust en ontspanning wonderen verrichten. En ook de aanwijzingen van Peter Holthuijsen en Jan van Hooft zitten er zo langzamerhand bijna in!!
Gisteravond de vele mails van afgelopen drie weken doorgenomen, dank hiervoor. Er zat zelfs hate-mail tussen, jammer dat er nog steeds mensen zijn die nog nooit van vrije meningsuiting hebben gehoord of niet van cynische humor houden. Voor hen heb ik helemaal rechtsboven een rood rechthoekje laten monteren met een wit kruisje. Als je daarop klikt kom je weer geheel tot jezelf. Dit is overigens een persoonlijke weblog, waarop alleen welkom zijn die van mij persoonlijk het weblog-adres hebben gekregen, waar zit het lek ??????? Blijkbaar kun je niet iedereen meer vertrouwen. Ik zou immers even gemeld hebben:"Jan ik heb die-en-die jouw weblog doorgegeven". Fatsoen noemen we dat geloof ik.
Wel verdomde jammer van die finale van de Competitie, als ze mij gebeld hadden was ik gegarandeerd teruggekomen (dat had me dan waarschijnlijk wel ruzie met Marijke gekost). Maar ik was gekomen, Scopias was misschien geen kampioen geworden maar wel zeker gepromoveerd. Maar ja, jammer, ze hebben niet aan me gedacht. En wat ontzettend knap dat nederlands kampioenschap 4*400m van de Schuwertjes en de Basjes, ongetwijfeld de beste jaarprestatie van Scopias!! Helaas kan ik ze niet meer feliciteren, want dat zet weer kwaad bloed, maar ik ben evengoed ingehouden trots op deze venlose prestatie.
Morgenvroeg vertrekken we richting Bordeaux en volgen dan de kust omhoog door Bretagne en de Normandie. Onderweg nog minstens één keer de werpspullen uit de camper halen want komende zaterdag moeten we er toch staan bij het volgende experiment, de bliksemvijfkamp in Sittard.
De hartelijke groeten van Marijke en mij uit Frankrijk en het seizoen is nog niet voorbij . . . . . á bientôt!
zaterdag 3 oktober 2009
woensdag 16 september 2009
Woa gaon we haer . . . ?
Die vraag hebben Marijke en ik ons de afgelopen dagen vaker gesteld. Eigenlijk hadden we al weg moeten zijn, de camper staat “gepakt-en-gezakt” voor de deur. Maar Marijke had een cyste in haar oog, en die moest operatief verwijderd worden. Donderdag gaan de hechtingen eruit en dan kunnen we eindelijk vrijdagmorgen op pad. Maar wat maakt ‘t uit, we hebben nog genoeg vakantiedagen over en anders nemen we er nog een paar van volgend jaar bij. Afhankelijk van het weer zullen we wel steeds verder afzakken naar het zuiden. Maar het plan is om de “Route-du-Vin” te gaan volgen in de Elzas. De druiven worden geoogst, wijnfeesten, wat wandelen, fietsen en lekker eten. Met slecht weer hobbiën in de camper (theezakjes, genealogie) of wat plekjes zoeken om te trainen.
Want dat gaat gewoon door, de afgelopen dagen ontspannen in de garage wat krachtoefeningen gedaan, en met bankdrukken wat extra gewicht eraan gehangen. Het seizoen is toch voorbij, we gaan nog wel naar een paar werpvijfkampjes, maar daar verwacht ik niet veel meer van. Nee, we gaan ons richten op komend jaar, ik denk overigens dat ik ook indoor wat ga doen.
Woa gaon we haer naar een andere club is ook begonnen. De analyse van wat er het afgelopen jaar allemaal misging, is afgerond. Ik zal jullie niet vermoeien hoe ik dat structureel aanpak, hier slechts de belangrijkste conclusies:
1.Ik heb slecht rekening gehouden met de weersomstandigheden, die longontsteking heeft me behoorlijk dwarsgezeten. Goed kleden en jezelf goed verzorgen;
2.Ik heb geen krachttraining gedaan afgelopen winter, dat pakken we weer op. Komende winter wat méér en met zwaardere gewichten gaan werken, dat is gemakkelijk want dat kan ik nu thuis doen (met dank aan Corné). We gaan de garagedeur vervangen door een houten pui en we maken er een gezellig krachthonkje van.
3.Ik heb mijn hoop (en energie) te veel gericht op het uitbouwen van een steunpunt voor werpers. Loslaten, niet meer doen, dat was verspilde energie. We gaan kijken dat we een sociale activiteit kunnen oppakken (voor nog oudere mensen).
De volgende stap is het opstellen van een specificatie waaraan mijn nieuwe club minimaal aan moet voldoen:
1.Men moet een helder Mission Statement hebben (waar staan we voor);
2.Er moet minimaal één werper zijn die regelmatig komt trainen;
3.Men moet positief staan t.o.v. wedstrijdatletiek (ook voor masters);
4.Tijdens en na de training is er een geopende kantine;
5.Met slecht weer moet een krachthonk beschikbaar zijn;
6.Voor alle senior-atleten (recreanten, senioren en masters) gelijke basiscontributie.
Hiermee vallen automatisch maar jammer alle Venlose (trim)clubs al af, dus gaan we ons richten op Venray, Helden, Roermond, Deurne, Helmond of Eindhoven. Inmiddels heb ik ter plekke al “sfeergeproefd” in Venray en Helden, en dat viel me toch wel tegen. Met Roermond heb ik contact opgenomen en dat voelt erg “welkom”. Deurne, Helmond en Eindhoven kennen we allebei en daar gaan we eens goed over nadenken. Want Marijke heeft natuurlijk ook een belangrijke stem, ook zij moet zich thuisvoelen in de nieuwe omgeving. Zijn daar meer vrouwen die belangstelling tonen voor werp-training/-wedstrijden? Hoe lang is het rijden? Is er (in de kantine) een gezellige sfeer?
Komen we er niet uit, geen probleem, sluit ik me ’n jaar aan bij Veteranen Nederland. Met mijn trainingsveldje bij Scheuten-Glas in de Boekend is niks mis mee! In november zijn Marijke en ik er wel uit. Maar eerst even genieten van onze camper, op naar Bergheim (even kijken of daar een sportpark is . . . . ).
En oh ja, Ton Peters is gestopt met het (uitmuntend) berichten van de masters-prestaties op de site van de Atletiekunie. Blijkbaar waren er problemen gerezen tussen hem en het bestuur!!?? Verschrikkelijk jammer (zeker ook voor de masters), want Ton schreef prachtige bij-de atleten-betrokken stukken. Zijn bijhouden van de Bestenlijsten gaat gewoon door, ik heb hem (namens vele masters) bedankt!
Want dat gaat gewoon door, de afgelopen dagen ontspannen in de garage wat krachtoefeningen gedaan, en met bankdrukken wat extra gewicht eraan gehangen. Het seizoen is toch voorbij, we gaan nog wel naar een paar werpvijfkampjes, maar daar verwacht ik niet veel meer van. Nee, we gaan ons richten op komend jaar, ik denk overigens dat ik ook indoor wat ga doen.
Woa gaon we haer naar een andere club is ook begonnen. De analyse van wat er het afgelopen jaar allemaal misging, is afgerond. Ik zal jullie niet vermoeien hoe ik dat structureel aanpak, hier slechts de belangrijkste conclusies:
1.Ik heb slecht rekening gehouden met de weersomstandigheden, die longontsteking heeft me behoorlijk dwarsgezeten. Goed kleden en jezelf goed verzorgen;
2.Ik heb geen krachttraining gedaan afgelopen winter, dat pakken we weer op. Komende winter wat méér en met zwaardere gewichten gaan werken, dat is gemakkelijk want dat kan ik nu thuis doen (met dank aan Corné). We gaan de garagedeur vervangen door een houten pui en we maken er een gezellig krachthonkje van.
3.Ik heb mijn hoop (en energie) te veel gericht op het uitbouwen van een steunpunt voor werpers. Loslaten, niet meer doen, dat was verspilde energie. We gaan kijken dat we een sociale activiteit kunnen oppakken (voor nog oudere mensen).
De volgende stap is het opstellen van een specificatie waaraan mijn nieuwe club minimaal aan moet voldoen:
1.Men moet een helder Mission Statement hebben (waar staan we voor);
2.Er moet minimaal één werper zijn die regelmatig komt trainen;
3.Men moet positief staan t.o.v. wedstrijdatletiek (ook voor masters);
4.Tijdens en na de training is er een geopende kantine;
5.Met slecht weer moet een krachthonk beschikbaar zijn;
6.Voor alle senior-atleten (recreanten, senioren en masters) gelijke basiscontributie.
Hiermee vallen automatisch maar jammer alle Venlose (trim)clubs al af, dus gaan we ons richten op Venray, Helden, Roermond, Deurne, Helmond of Eindhoven. Inmiddels heb ik ter plekke al “sfeergeproefd” in Venray en Helden, en dat viel me toch wel tegen. Met Roermond heb ik contact opgenomen en dat voelt erg “welkom”. Deurne, Helmond en Eindhoven kennen we allebei en daar gaan we eens goed over nadenken. Want Marijke heeft natuurlijk ook een belangrijke stem, ook zij moet zich thuisvoelen in de nieuwe omgeving. Zijn daar meer vrouwen die belangstelling tonen voor werp-training/-wedstrijden? Hoe lang is het rijden? Is er (in de kantine) een gezellige sfeer?Komen we er niet uit, geen probleem, sluit ik me ’n jaar aan bij Veteranen Nederland. Met mijn trainingsveldje bij Scheuten-Glas in de Boekend is niks mis mee! In november zijn Marijke en ik er wel uit. Maar eerst even genieten van onze camper, op naar Bergheim (even kijken of daar een sportpark is . . . . ).
En oh ja, Ton Peters is gestopt met het (uitmuntend) berichten van de masters-prestaties op de site van de Atletiekunie. Blijkbaar waren er problemen gerezen tussen hem en het bestuur!!?? Verschrikkelijk jammer (zeker ook voor de masters), want Ton schreef prachtige bij-de atleten-betrokken stukken. Zijn bijhouden van de Bestenlijsten gaat gewoon door, ik heb hem (namens vele masters) bedankt!
zondag 13 september 2009
Werpvijfkamp Eindhoven Atletiek
Zaterdag 12 september organiseerde Eindhoven Atletiek (EA) een internationale werpvijfkamp. We zouden met vijf man van de Werpersgroep Masters deelnemen, helaas moest Peter Holthuijsen met een liesblessure afvallen. Hopelijk is hij vóór komende zondag hersteld, want ze kunnen hem héél moeilijk missen in de finale van de competitie.
Al vroeg meldden Marijke en ik ons in de kantine van EA, het was bijna een gevoel van thuiskomen. We werden hartelijk verwelkomd en er stond een hele grote zak met theezakjes klaar voor Marijke. “Dat jullie nog zo voor mij gespaard hebben, ontzettend lief”. Jan van Hooft en Frans waren er ook al, eerst melden in het secretariaat en daarna samen koffie drinken. Er hadden zich méér dan het maximale aantal van 48 deelnemers gemeld, waaronder sterke Belgische en Duitse werpvijfkampers!
De wedstrijd begon, er wordt elektronisch gemeten, het veld ligt er keurig bij en om de 10 meter zijn er segmenten aangegeven! De groep 60-plussers is het grootst en we zien ook een nieuw gezicht, Wil van Uijthoven (AVVN). Hij schijnt als senior 57 meter geslingerd te hebben, dus dat wordt een gevaarlijke concurrent als die weer een winter heeft getraind. Inwerpen gaat goed, 44 meter, alleen in de wedstrijd ging het weer even mis, slechts 40.09m (en dat is voor mij te weinig). Tina meldt zich bij de kooi om ons aan te moedigen. In de verte komt Lei aangesjokt met daarachter Carla, Paul en z’n Annemarie. Peter had vanmorgen moeten afmelden, jammer maar verstandig met het oog op komende week.
We gaan kogelstoten en er rolt (weer) een goeie serie uit 12.27 – 12.52 – 12.47, maar helaas geen uitschieter naar die “gedroomde-13-meter”. Jan van Hooft beweegt zich als een vis in het water tussen die werpvijfkampers, hij doet het goed, al ervaart hij nu ook dat een vijfkamp wat anders is dan vijf individuele nummers. Je hebt maar twee inworpen en drie wedstrijdworpen, je moet er dus meteen staan. En er vallen altijd twee disciplines tegen, en vallen er drie mee dan heb je een goeie werpvijfkamp. En op het eind winnen de duitsers (niet alleen met voetballen).
Discuswerpen gaat goed de laatste tijd, ik gooi één keer in uit stand (34m) en één keer ontspannen met draai (over de 40m). Het wordt wel erg vervelend, want in de wedstrijd 36.12-36.54-33.50!! s’Morgens in de auto had ik nog tegen Marijke gezegd:”ik hoop dat Frans 40 meter gooit en ik ’n halve meter erachter”. Nou ja, Frans gooide ook geen 40 meter, maar bleef me wel 20cm vóór. De 4000 punten kon ik nu wel vergeten, dus maar samen met Frans en onze supporters ’n bak erwtensoep eten met broodjes.
De dames zijn ook aan hun wedstrijd begonnen, voor EA zijn dat o.a. Maaike Schetters en Carla Ekkels. Die laatste vraagt:”hoe is het bij Scopias”, dat had ze in die gezellige sfeer van de wedstrijd beter niet kunnen vragen! Maar toen ze na mijn oprispingen me heel serieus aankeek en zei:”maar dan kom je toch terug bij ons, we missen jou en Marijke nog elke week”, kreeg ik weer die broodnodige opkikker. Waarschijnlijk was dat de aanleiding tot mijn 38.11m met speer, het beste resultaat van dit jaar. Het laatste nummer, gewichtwerpen, is altijd mijn glansnummer behalve de laatste twee weken. Na een sterke trainingsweek met Peter met worpen boven de 17.50 met een beste van 17.90 ging het in Leichlingen ook al mis met 15.77m. En nu ook in Eindhoven, hoe goed ik ook m’n best deed, bleef ik steken op 15.62m. Maar ja, zoals de Belgen zeggen:”niet paniekéren”, een paar weken vakantie en dan komt dat wel weer terug. “Jan, het heeft ook met je leeftijd te maken”, krijg je dan te horen.
Maaike ruikt haar kans en roept:”vandaag ga ik je pakken”. Normaal gooit zij wel 16.50m maar misschien zat het wel in de lucht, want ook zij blijft op 15.43m steken. Als laatste moet Paul aan de bak voor het gewichtwerpen, het is moeilijk terugkomen na een lange blessureperiode. Maar ook Annemarie, z’n vrouw, kan niet voorkomen dat hij drie keer ongeldig gooit. Ja Paul, gewoon bij je techniek blijven en niet gaan “bijdraaien” in een wedstrijd!
Met 3892 punten bleef ik 129 punten achter op mijn record! Een slechte vijfkamp, logisch met twee meevallers en drie tegenvallers!! Na afloop zitten we al snel met Jürgen Danneberg, Klaus Kynast, Frans, Tina, Lei, Carla, Paul, Annemarie, Marijke en ik in een kringetje buiten aan de “paters”(behalve de bobs). Het is gezellig en het kringetje wordt steeds kleiner.”We zijn weer onder ons” klinkt het als de kring is gereduceerd tot Frans, Tina, Marijke en ik. Een beetje beneveld door de paters bespreken we de alternatieven voor het volgend jaar. Heel verstandig beëindigt Frans de discussie:”Ga jij nu maar eerst met vakantie, nemen we daarna een besluit, we hebben nog even de tijd”.
Als ik dit zit te schrijven heeft er nog verder niemand meer gereageerd op mijn blog.”Jij zet je altijd wel in voor anderen, maar dat is geen enkele garantie dat anderen dat ook voor jou doen”. Alweer zo’n verstandige opmerking, waarmee een sterk argument wordt toegevoegd aan de zoek-criteria naar een andere club. Voor alle uitslagen zie www.eindhovenatletiek.nl .
Al vroeg meldden Marijke en ik ons in de kantine van EA, het was bijna een gevoel van thuiskomen. We werden hartelijk verwelkomd en er stond een hele grote zak met theezakjes klaar voor Marijke. “Dat jullie nog zo voor mij gespaard hebben, ontzettend lief”. Jan van Hooft en Frans waren er ook al, eerst melden in het secretariaat en daarna samen koffie drinken. Er hadden zich méér dan het maximale aantal van 48 deelnemers gemeld, waaronder sterke Belgische en Duitse werpvijfkampers!
De wedstrijd begon, er wordt elektronisch gemeten, het veld ligt er keurig bij en om de 10 meter zijn er segmenten aangegeven! De groep 60-plussers is het grootst en we zien ook een nieuw gezicht, Wil van Uijthoven (AVVN). Hij schijnt als senior 57 meter geslingerd te hebben, dus dat wordt een gevaarlijke concurrent als die weer een winter heeft getraind. Inwerpen gaat goed, 44 meter, alleen in de wedstrijd ging het weer even mis, slechts 40.09m (en dat is voor mij te weinig). Tina meldt zich bij de kooi om ons aan te moedigen. In de verte komt Lei aangesjokt met daarachter Carla, Paul en z’n Annemarie. Peter had vanmorgen moeten afmelden, jammer maar verstandig met het oog op komende week.
We gaan kogelstoten en er rolt (weer) een goeie serie uit 12.27 – 12.52 – 12.47, maar helaas geen uitschieter naar die “gedroomde-13-meter”. Jan van Hooft beweegt zich als een vis in het water tussen die werpvijfkampers, hij doet het goed, al ervaart hij nu ook dat een vijfkamp wat anders is dan vijf individuele nummers. Je hebt maar twee inworpen en drie wedstrijdworpen, je moet er dus meteen staan. En er vallen altijd twee disciplines tegen, en vallen er drie mee dan heb je een goeie werpvijfkamp. En op het eind winnen de duitsers (niet alleen met voetballen).
Discuswerpen gaat goed de laatste tijd, ik gooi één keer in uit stand (34m) en één keer ontspannen met draai (over de 40m). Het wordt wel erg vervelend, want in de wedstrijd 36.12-36.54-33.50!! s’Morgens in de auto had ik nog tegen Marijke gezegd:”ik hoop dat Frans 40 meter gooit en ik ’n halve meter erachter”. Nou ja, Frans gooide ook geen 40 meter, maar bleef me wel 20cm vóór. De 4000 punten kon ik nu wel vergeten, dus maar samen met Frans en onze supporters ’n bak erwtensoep eten met broodjes.
De dames zijn ook aan hun wedstrijd begonnen, voor EA zijn dat o.a. Maaike Schetters en Carla Ekkels. Die laatste vraagt:”hoe is het bij Scopias”, dat had ze in die gezellige sfeer van de wedstrijd beter niet kunnen vragen! Maar toen ze na mijn oprispingen me heel serieus aankeek en zei:”maar dan kom je toch terug bij ons, we missen jou en Marijke nog elke week”, kreeg ik weer die broodnodige opkikker. Waarschijnlijk was dat de aanleiding tot mijn 38.11m met speer, het beste resultaat van dit jaar. Het laatste nummer, gewichtwerpen, is altijd mijn glansnummer behalve de laatste twee weken. Na een sterke trainingsweek met Peter met worpen boven de 17.50 met een beste van 17.90 ging het in Leichlingen ook al mis met 15.77m. En nu ook in Eindhoven, hoe goed ik ook m’n best deed, bleef ik steken op 15.62m. Maar ja, zoals de Belgen zeggen:”niet paniekéren”, een paar weken vakantie en dan komt dat wel weer terug. “Jan, het heeft ook met je leeftijd te maken”, krijg je dan te horen.
Maaike ruikt haar kans en roept:”vandaag ga ik je pakken”. Normaal gooit zij wel 16.50m maar misschien zat het wel in de lucht, want ook zij blijft op 15.43m steken. Als laatste moet Paul aan de bak voor het gewichtwerpen, het is moeilijk terugkomen na een lange blessureperiode. Maar ook Annemarie, z’n vrouw, kan niet voorkomen dat hij drie keer ongeldig gooit. Ja Paul, gewoon bij je techniek blijven en niet gaan “bijdraaien” in een wedstrijd!
Met 3892 punten bleef ik 129 punten achter op mijn record! Een slechte vijfkamp, logisch met twee meevallers en drie tegenvallers!! Na afloop zitten we al snel met Jürgen Danneberg, Klaus Kynast, Frans, Tina, Lei, Carla, Paul, Annemarie, Marijke en ik in een kringetje buiten aan de “paters”(behalve de bobs). Het is gezellig en het kringetje wordt steeds kleiner.”We zijn weer onder ons” klinkt het als de kring is gereduceerd tot Frans, Tina, Marijke en ik. Een beetje beneveld door de paters bespreken we de alternatieven voor het volgend jaar. Heel verstandig beëindigt Frans de discussie:”Ga jij nu maar eerst met vakantie, nemen we daarna een besluit, we hebben nog even de tijd”.Als ik dit zit te schrijven heeft er nog verder niemand meer gereageerd op mijn blog.”Jij zet je altijd wel in voor anderen, maar dat is geen enkele garantie dat anderen dat ook voor jou doen”. Alweer zo’n verstandige opmerking, waarmee een sterk argument wordt toegevoegd aan de zoek-criteria naar een andere club. Voor alle uitslagen zie www.eindhovenatletiek.nl .
vrijdag 11 september 2009
De laatste blog voor Scopias
Het einde van mijn betrokkenheid wordt ingeluid door mijn laatste blog op de website onder Werpersgroep Masters. Natuurlijk wist ik dat er op gereageerd zou worden, en ja hoor, ik heb niet lang hoeven wachten. Eerder waren Henk van Bakel en Peter Holthuijsen op vergelijkbare ordinaire wijze de oren gewassen. Ze begrijpen het niet, atletiek is immers meer dan lopen alleen. Lopen is gezond en kun je ook nooit genoeg stimuleren. Maar voor een atletiekvereniging komt daar iets bij, het is een Olympische sport met zo vele prachtige onderdelen. Die moeten in een atletiekvereniging een gelijkwaardige kans en ondersteuning krijgen, anders degraderen ze zichzelf tot een trimclubje (ook niets mis mee) en frustreert men de wedstrijdatleet op die andere nummers. Een eerste stap in de goeie richting zou moeten zijn een helder MISSION STATEMENT voor Scopias, gewoon duidelijk vastleggen "waar-men-voor-staat". Heel jammer, maar het was een grote fout om terug te komen bij Scopias. De voorzitter heeft gelijk:"dan moet je je eigen club beginnen, dan zullen de anderen je niet meer tot last zijn". Ik duim voor de werpersgroep en het kleine clubje wedstrijdatleten, zet 'm op.
sep 10, 2009 Henk van Bakel 3 * GOUD
Gepost door Jan Titulaer in Werpersgroep Masters
Hij heeft het 'm geflikt hoor! Tijdens de Master Games 2009 (Zeeland) heeft Henk van Bakel vandaag zijn totaal op drie keer GOUD gebracht in de M55-klasse. Als lid van de Werpersgroep Masters uiteraard op de drie werponderdelen: Discus (34.72m), Kogel (9.95m) en Speer in een geweldig nieuw clubrecord: 44.15 meter! Hiermee klimt hij naar de 7de plaats op de Bestenlijst Allertijden, PROFICIAT Henk!!
Alweer een overduidelijk bewijs welk potentiëel de Werpersgroep Masters heeft opgebouwd. Het bescheiden werpersgroepje heeft met meer tegenwerking dan ondersteuning in korte tijd een geweldig prestatief rendement waar-je-eigenlijk-niet-meer-omheen-kan neergezet. Waar zou dat toe geleid hebben met een klein beetje erkenning en support??
Met uitzondering van Henk van Bakel en Jacques Janssen (brons met discus) gaven alle overige werpers acte-de présence gisteravond op de matig bezochte werpwedstrijd van Scopias. Natuurlijk was er concurrentie van AV Beek (12 deelnemers), die ook op dezelfde dag een werpdriekamp hield, 17 deelnemers is echter te weinig. Maar buiten de masters was er verder ook niet één deelnemer van Scopias, werk aan de winkel?? Het is evident dat de technische atletiek bij Scopias wat extra stimulans nodig heeft!!
Desalniettemin lag sportpark Vrijenbroek er werkelijk perfect bij (met dank aan Jan Valize) en zorgden wedstrijdleider en jury voor een soepel verloop, ondanks de vroeg invallende duisternis. Verheugend dat bij de Werpersgroep Masters Tim Schreurs en Paul Philips na een maandenlange blessure-periode weer actief konden deelnemen. Tim verbeterde zich zelfs meteen met discus (26.63m). Alleen Corné Jacobs moest langs de kant met jeukende handen toezien, zijn achillespees-blessure wil maar niet genezen. Even schrikken was ook het uitvallen met een liesblessure van Peter Holthuijsen, hopelijk valt het een beetje mee.
Een vervelende dissonant was wel dat de kantine niet open was!!?? Bij een baanwedstrijd is het toch wel zo gastvrij als bezoekende atleten uit Deurne, Venray, Boxmeer, Gennep, Nuenen, Erkelenz en Oirschot voor de wedstrijd een kop koffie kunnen gebruiken. Na de wedstrijd verlengde Heidi Valize haar jury-taak met een extra bardienst. Dankjewel Heidi en een dikke knuffel voor je inzet voor Scopias.
Erkenning en support
geschreven door Peter van den Bergh, vrijdag 11 september 2009 om 20:58 uur
Ik sta helemaal achter je woorden over Henk's prachtige prestatie,maar om nou te suggeren dat die nog beter zou kunnen zijn indien Scopias de werpers niet zo zou hebben tegengewerkt gaat mij te ver. Door op zo'n niveau te kommuniceren degradeer je jezelf en de werpers, om in Peter Holthuijsen’s termen te praten, tot "werpclubje sowieso". Als je "het je zin niet krijgen" gelijk stelt aan "tegenwerking en gebrek aan erkenning" dan zie je Scopias niet als een vereniging van 450 sportliefhebbers die zichzelf en elkaar respecterend samenwerken en waarvan de werpers, met alle respect, maximaal 2.5% vertegenwoordigen. Als jij bij een vereniging de regels wilt vaststellen en 100 % aandacht en erkenning wil dan moet je je eigen club beginnen, dan zullen de anderen je niet meer tot last zijn. Wat let je, nu je je lidmaatschap toch hebt opgezegd. Maar bezin eer je begint, een vereniging runnen kost meer tijd en energie t.b.v. derden dan werpen alleen voor jezelf.
sep 10, 2009 Henk van Bakel 3 * GOUD
Gepost door Jan Titulaer in Werpersgroep Masters
Hij heeft het 'm geflikt hoor! Tijdens de Master Games 2009 (Zeeland) heeft Henk van Bakel vandaag zijn totaal op drie keer GOUD gebracht in de M55-klasse. Als lid van de Werpersgroep Masters uiteraard op de drie werponderdelen: Discus (34.72m), Kogel (9.95m) en Speer in een geweldig nieuw clubrecord: 44.15 meter! Hiermee klimt hij naar de 7de plaats op de Bestenlijst Allertijden, PROFICIAT Henk!!
Alweer een overduidelijk bewijs welk potentiëel de Werpersgroep Masters heeft opgebouwd. Het bescheiden werpersgroepje heeft met meer tegenwerking dan ondersteuning in korte tijd een geweldig prestatief rendement waar-je-eigenlijk-niet-meer-omheen-kan neergezet. Waar zou dat toe geleid hebben met een klein beetje erkenning en support??
Met uitzondering van Henk van Bakel en Jacques Janssen (brons met discus) gaven alle overige werpers acte-de présence gisteravond op de matig bezochte werpwedstrijd van Scopias. Natuurlijk was er concurrentie van AV Beek (12 deelnemers), die ook op dezelfde dag een werpdriekamp hield, 17 deelnemers is echter te weinig. Maar buiten de masters was er verder ook niet één deelnemer van Scopias, werk aan de winkel?? Het is evident dat de technische atletiek bij Scopias wat extra stimulans nodig heeft!!
Desalniettemin lag sportpark Vrijenbroek er werkelijk perfect bij (met dank aan Jan Valize) en zorgden wedstrijdleider en jury voor een soepel verloop, ondanks de vroeg invallende duisternis. Verheugend dat bij de Werpersgroep Masters Tim Schreurs en Paul Philips na een maandenlange blessure-periode weer actief konden deelnemen. Tim verbeterde zich zelfs meteen met discus (26.63m). Alleen Corné Jacobs moest langs de kant met jeukende handen toezien, zijn achillespees-blessure wil maar niet genezen. Even schrikken was ook het uitvallen met een liesblessure van Peter Holthuijsen, hopelijk valt het een beetje mee.
Een vervelende dissonant was wel dat de kantine niet open was!!?? Bij een baanwedstrijd is het toch wel zo gastvrij als bezoekende atleten uit Deurne, Venray, Boxmeer, Gennep, Nuenen, Erkelenz en Oirschot voor de wedstrijd een kop koffie kunnen gebruiken. Na de wedstrijd verlengde Heidi Valize haar jury-taak met een extra bardienst. Dankjewel Heidi en een dikke knuffel voor je inzet voor Scopias.
Erkenning en support
geschreven door Peter van den Bergh, vrijdag 11 september 2009 om 20:58 uur
Ik sta helemaal achter je woorden over Henk's prachtige prestatie,maar om nou te suggeren dat die nog beter zou kunnen zijn indien Scopias de werpers niet zo zou hebben tegengewerkt gaat mij te ver. Door op zo'n niveau te kommuniceren degradeer je jezelf en de werpers, om in Peter Holthuijsen’s termen te praten, tot "werpclubje sowieso". Als je "het je zin niet krijgen" gelijk stelt aan "tegenwerking en gebrek aan erkenning" dan zie je Scopias niet als een vereniging van 450 sportliefhebbers die zichzelf en elkaar respecterend samenwerken en waarvan de werpers, met alle respect, maximaal 2.5% vertegenwoordigen. Als jij bij een vereniging de regels wilt vaststellen en 100 % aandacht en erkenning wil dan moet je je eigen club beginnen, dan zullen de anderen je niet meer tot last zijn. Wat let je, nu je je lidmaatschap toch hebt opgezegd. Maar bezin eer je begint, een vereniging runnen kost meer tijd en energie t.b.v. derden dan werpen alleen voor jezelf.
dinsdag 8 september 2009
Wat bis dich toch unne Nolles
Dat zeggen ze vaak tegen iemand die er op een domme manier een zootje van maakt, maar welke Nolles werd hier bedoeld? Is dat wel terecht? (Ver)oordelen mensen niet te vlug? Voor jullie een vraag, voor mij na enig archief-onderzoek een weet, want I’ve got him!
Komend jaar is het 150 jaar geleden dat onze Nolles het levenslicht aanschouwde als Johannes Jacobus Arnoldus Hendriks. Kleine Nolles werd geboren op 12 februari 1860 in het gehucht Schellerbaum bij Amern Sankt Georg. Dat ligt weer bij Waldniel en daarmee is Nolles unne echte pruûs. Hij blijkt de buitenechtelijke zoon van Maria Magdalena Hendriks. De vroedvrouw doet de aangifte en Johan Jacob Lutters en Leonard Thomas Tappeser uit Schellerbaum zijn de getuigen. De vader is niet bekend, de eerste twee doopnamen zijn waarschijnlijk gegeven door Johan Jacob Lutters. Succes kent vele vaders, onze Nolles begon al zonder en voorspelde dat niet veel goeds?
Een standbeeld voor Nolles
In 2004 werd door de leden van de Koninklijke Harmonie St. Cecilia van Tegelen naar aanleiding van het 150-jarig bestaan een beeld van Nolles bij de Raadhuislaan onthuld. Daarmee schaart hij zich toch maar mooi onder de groten der aarde. Nolles was decennia lang een bekend dorpsfiguur in Tegelen en nauw verbonden aan de harmonie. Op een oude foto, waarschijnlijk uit 1889 zien we een aantal muzikanten rondom het vaandel en een aantal notabelen, het muziekgezelschap is keurig gekleed in pak met hoge hoed. De burgemeester Stefanus Houba en de gemeenteontvanger Hofmans staan ook op de foto. Helemaal links zien we Nolles als drager van de dieke-trôm. Liet hij zich voor Nolles gebruiken? Ik dacht het niet, het was zijn bewuste keuze om "erbij-te-horen"!
Hoe komt Nolles in Tegelen
Als klein menke werd hij door Pietje Ewals (van de Böl) naar Tegelen meegenomen. Pietje was een vrachtrijder die vaker hout ging halen in Elmpt in Duitsland. Hij kwam met paard en wagen geregeld in Waldniel omdat hij via Swalmen altijd terugkeerde naar Tegelen. Op een van die tochten nam hij onze Nolles vanuit Waldniel mee naar Tegelen.
Nolles wordt een bekend dorpsfiguur
In 1879 werd Nolles de betaalde drager van de dieke-trôm in de harmonie. In het dienstbodenregister van 1890 zien we Nolles geregistreerd als eenvoudige knecht bij Hubertus Dings en hij was ongehuwd. Hubertus Dings begon rond die tijd een beschuitbakkerij aan de Muntstraat. Op 15 mei 1904 wordt Nolles gehuldigd voor zijn zilveren jubileum als drager van de dieke-trôm. Hij kreeg van de harmonie een kist sigaren van honderd stuks welke destijds een gulden en vijftig centen kostte. Zeker geen sigaar uit eigen doos! Niks daarvan, we houwen op de (sigare)kis . . . sjiengele sjiengele boem!
Nolles verdwijnt in de mist
In het dienstbodenregister van 1910 komen we Nolles weer tegen onder zijn volledige naam. Hij is nog steeds ongehuwd, bij de opmerkingen staat geschreven “overleden”. Er staat geen datum bij en er is geen overlijdensakte te vinden in het archief van Tegelen. Nolles is ook niet uitgeschreven toen hij is overleden, normaal wordt de naam dan in het register doorgehaald.Dit kan maar een ding betekenen. Hij is gestorven ergens tussen 1910 en 1924. Niemand betreurde waarschijnlijk de ongetwijfeld eenzame Nolles, "eine schoëne mins verdween zoëmaar in ut niks".
De drager van de dieke-trôm verdween van het Tegelse toneel met de stille-trôm.
Komend jaar is het 150 jaar geleden dat onze Nolles het levenslicht aanschouwde als Johannes Jacobus Arnoldus Hendriks. Kleine Nolles werd geboren op 12 februari 1860 in het gehucht Schellerbaum bij Amern Sankt Georg. Dat ligt weer bij Waldniel en daarmee is Nolles unne echte pruûs. Hij blijkt de buitenechtelijke zoon van Maria Magdalena Hendriks. De vroedvrouw doet de aangifte en Johan Jacob Lutters en Leonard Thomas Tappeser uit Schellerbaum zijn de getuigen. De vader is niet bekend, de eerste twee doopnamen zijn waarschijnlijk gegeven door Johan Jacob Lutters. Succes kent vele vaders, onze Nolles begon al zonder en voorspelde dat niet veel goeds?
Een standbeeld voor Nolles
In 2004 werd door de leden van de Koninklijke Harmonie St. Cecilia van Tegelen naar aanleiding van het 150-jarig bestaan een beeld van Nolles bij de Raadhuislaan onthuld. Daarmee schaart hij zich toch maar mooi onder de groten der aarde. Nolles was decennia lang een bekend dorpsfiguur in Tegelen en nauw verbonden aan de harmonie. Op een oude foto, waarschijnlijk uit 1889 zien we een aantal muzikanten rondom het vaandel en een aantal notabelen, het muziekgezelschap is keurig gekleed in pak met hoge hoed. De burgemeester Stefanus Houba en de gemeenteontvanger Hofmans staan ook op de foto. Helemaal links zien we Nolles als drager van de dieke-trôm. Liet hij zich voor Nolles gebruiken? Ik dacht het niet, het was zijn bewuste keuze om "erbij-te-horen"!
Hoe komt Nolles in Tegelen
Als klein menke werd hij door Pietje Ewals (van de Böl) naar Tegelen meegenomen. Pietje was een vrachtrijder die vaker hout ging halen in Elmpt in Duitsland. Hij kwam met paard en wagen geregeld in Waldniel omdat hij via Swalmen altijd terugkeerde naar Tegelen. Op een van die tochten nam hij onze Nolles vanuit Waldniel mee naar Tegelen.
Nolles wordt een bekend dorpsfiguur
In 1879 werd Nolles de betaalde drager van de dieke-trôm in de harmonie. In het dienstbodenregister van 1890 zien we Nolles geregistreerd als eenvoudige knecht bij Hubertus Dings en hij was ongehuwd. Hubertus Dings begon rond die tijd een beschuitbakkerij aan de Muntstraat. Op 15 mei 1904 wordt Nolles gehuldigd voor zijn zilveren jubileum als drager van de dieke-trôm. Hij kreeg van de harmonie een kist sigaren van honderd stuks welke destijds een gulden en vijftig centen kostte. Zeker geen sigaar uit eigen doos! Niks daarvan, we houwen op de (sigare)kis . . . sjiengele sjiengele boem!
Nolles verdwijnt in de mist
In het dienstbodenregister van 1910 komen we Nolles weer tegen onder zijn volledige naam. Hij is nog steeds ongehuwd, bij de opmerkingen staat geschreven “overleden”. Er staat geen datum bij en er is geen overlijdensakte te vinden in het archief van Tegelen. Nolles is ook niet uitgeschreven toen hij is overleden, normaal wordt de naam dan in het register doorgehaald.Dit kan maar een ding betekenen. Hij is gestorven ergens tussen 1910 en 1924. Niemand betreurde waarschijnlijk de ongetwijfeld eenzame Nolles, "eine schoëne mins verdween zoëmaar in ut niks".
De drager van de dieke-trôm verdween van het Tegelse toneel met de stille-trôm.
donderdag 27 augustus 2009
Ik kan ut nog . . . .
Natuurlijk kan ik ut nog! Gisteravond heerlijk getraind, lekker zwoel zomeravond-weertje en bijna een volle bak met masters. Sjaak was net klaar met trainen, Henk is er, Peter is er, Paul Philips is er weer na een lange blessure-periode, Jan van Hooft is er, Lei zit op de bank en ik had me ook gemeld bij de werpkooi. Met kogelslingeren en gewichtwerpen moest ik toch even de frustratie van Stekene eruit gooien. Natuurlijk had ik met m’n darmklachten een excuus, maar het moest vanavond toch maar even gebeuren. Eerst even oefeningen doen voor kogelslingeren en daarna zes worpen waarvan één “volle Pulle” – 44 meter, hè hè ik kan ut nog!!
Aansluitend de echte training op discus en kogel, daarbij nauwlettend afwisselend de aanwijzingen van Peter Holthuijsen en Jan van Hooft gevolgd. Er zit vooruitgang in, en samen met de (thuis)krachttraining moeten er toch nog twee PR’s uitkomen dit seizoen. Vrijdagavond ga ik met Peter naar Achilles-Top (Kerkrade) voor een volgende poging kogel en discussen. Als afsluiting van de training heb ik ze uitgedaagd in een wedstrijdje gewichtwerpen met de 9.08kg. En wat dacht je: Jan van Hooft - 11,50m, Paul - 12,40, Henk – 14.85m, Peter – 17.75m en ik 17.90m!! Dat was even genieten, die uitdaging heb ik nodig en hè hè ik kan ut nog!!
Lei Holthuijsen had een nieuwe 2de-hands camera bij zich en die werd in alle standen op Peter uitgeprobeerd, dus daar hebben we voorlopig geen kind meer aan. Alle knopjes werden uitgetest, hij probeerde zelfs om door de lens in het apparaat naar binnen te kijken. Meer dan z’n eigen “spiegelreflex” zal het niet geweest zijn. Ik zei nog tegen ‘m dat ik Peter geklopt had met gewichtwerpen: ”Waomet, waomet, met die twieje kielo . . . ??”. Hij had het blijkbaar niet willen zien, wat is atletiek met al z’n erom-en-eraan toch schitterend.
De zomerslaap is voorbij bij Scopias, in de kantine brandde licht vanavond, Hans Brüncken en Math Kemps staan buiten met elkaar te kletsen. Ze kijken overduidelijk onze kant op, Math Kemps waagt zich zelfs in de richting van de kooi en maakt een praatje met Henk over de nieuwe werpkooi in de zandbak. Henk: “Wanniër kump die koëi?”. Math: “Det weit ik neet, daor môt geej veur zörge!”.
Even later breidt het groepje zich uit met Dennis Meens, Luc Thielen en een paar die we niet kennen. Het is onmiskenbaar aan de lichaamstaal te merken dat wij het onderwerp van gesprek zijn. De andere werpers zien dat ook: “Ut zal waal nergus op staale, maar ik zoël toch gaer wille weite wao die ut euver hebbe?”.
Jan van Hooft had immers nog steeds geen reactie gehad van Peter van den Bergh (krachthonk, kantine, clubrecords etc.). Gisteravond was ook de bewuste bestuursvergadering van Orion, dus al met al blijft de geest van ontbinding rondzingen om de werpkooi op sportpark Vrijenbroek.
Maar ik had weer een gezellige avond en met die 44m en 17.90m had ik toch stiekem een vet dubbel NR gehad, dus hè hè ik kan ut nog!!
zondag 23 augustus 2009
De vakantie is voorbij
Gisteren was in Stekene (B) alweer de eerste werpvijfkamp van na de vakantie. Peter, Frans en ik waren aanwezig namens de Werpersgroep Masters. Lei & Carla, Tina en Marijke als gewoonlijk onze trouwe supporters om standen bij te houden, koffie te halen en de mentale ondersteuning. Peter Holthuijsen begon super-gemotiveerd aan de wedstrijd, Frans was nog vermoeid van het wekenlang bouwvakken bij z’n zoon en bij mij weet je het nooit.
Peter Holthuijsen draaide een geweldige werpvijfkamp en verbeterde de clubrecords speer (42.12m) en uiteraard de werpvijfkamp van 3447 naar 3525 punten. Daarmee klimt hij weer een paar plekken op de (inter)nationale ranglijsten. Pap had zich verteld en dacht dat hij 3531 punten had, daarmee had hij ook nog Martin Regtop op de ranglijst gepasseerd!!Frans Klep had de auto al gepakt klaarstaan voor een welverdiende vakantie en was met zijn gedachten meer bij de werpvijfkamp van 12 september in Eindhoven. Bij z’n oude club gaat hij voor thuispubliek schitteren, let maar op. Met 2986 punten bleef Frans 179 punten achter op z’n werpvijfkamp van Hückelhoven.
Met mezelf begon het niet al te goed, de avond vooraf nog behoorlijk “aan-den-dunne”, dus ik stond met knikkende knieën in de ring. Kogelslingeren viel behoorlijk tegen met 40.63m. Kogelstoten (12.27m) en discuswerpen (38.25m) liepen behoorlijk, dankzij de aanwijzingen tijdens de laatste trainingen van Peter en Jan (van Hooft). Speer bleek met 37.14m vandaag m’n beste nummer, en en passant een nieuw clubrecord. Gewichtwerpen voelde goed met inwerpen (17m!), maar in de wedstrijd ging ik door m’n enkel, waardoor ik strandde op 16.47m. Voor een nieuwe dubbel NR (gewichtwerpen en werpvijfkamp) had ik 17.50m moeten gooien!In het eindklassement won Evarist Naudts (KAAG-B) met 4593pnt, ik werd nipt tweede met 3958 vóór Emiel Symons (LOOI-B) met 3953pnt, Peter Holthuijsen 4de met 3525punt en Johan van Gansbeke (DEIN-B) 5de met 3484pnt. Lei zal wel zeggen “die alde kriëge miër punte”, maar ja, je moet het maar doen op die leeftijd.
donderdag 20 augustus 2009
Een reddingsplan voor de werpersgroep . . . .
Het heeft behoorlijk gerommeld de laatste weken! Er blijkt bij (te) veel werpers behoorlijk wat frustratie te zitten! Na een discussie bij de werpkooi heeft Jan van Hooft aangeboden voor ons te interveniëren bij het bestuur. Gisteravond de eerste positieve terugkoppeling van Jan. Vanmorgen naar Henk en Jan gereageerd:
Waarde werpkanjers Jan en Henk
Heb gisteren genoten van jullie 15.80m (Henk) met het (te lichte) gewicht en de prachtige discus-techniek (Jan), het stimuleert mij zeker tot betere werp-prestaties. Dat is de kracht van onze werpgroep, wat Scopias onvoldoende ziet en stimuleert. Maar de vele PR’s en CR’s leveren het meetbare bewijs!
Even naar aanleiding van gisteravond via de mail. Ben erg blij dat het gesprek positief verlopen is en dat bestuur en trainingscoördinator open staan voor afspraken die de werpersgroep een geaccepteerde plaats moeten geven binnen de club en al z’n faciliteiten. Een paar aandachtspunten, die ik gisteravond misschien ook had kunnen vertellen, maar nu heb ik er even over kunnen nadenken:
• Lijkt me een uitstekend idee dat we vastleggen dat jij (Jan) onze werptrainer bent en in die hoedanigheid afspraken maakt en overleg voert met bestuur en trainingscoördinator.
• Bij problemen (trainingstijden, accommodatie, wedstrijdprogramma, strubbelingen op de training) communiceert de (werp)trainer met de trainingscoördinator en niet individuele werpers (leden).
• Echter, dit dient ook regel te zijn voor alle andere gebruikers van de accommodatie! Denk hierbij aan onze problemen in het recente verleden met een “scheldende” jeugdtrainer, het wegsturen van Peter Holthuijsen door Peter van den Bergh c.s., problemen Paul Philips op de reguliere dinsdag-/donderdag-training, opmerkingen “ouders” richting Henk van Bakel, probleem Corné Jacobs, etc.etc.. Anders hebben we straks nieuwe afspraken, maar blijft die “schreeuwende” omgeving ons kleine groepje in de hoek zetten.
• We zullen moeten streven naar twee gezamenlijke trainingen, met de uitwijk individueel naar de overige trainingsuren. Mijn voorkeur gaat (naast de zondagmorgen) naar een avond waarop we alle werpnummers (en krachttraining) “ongestoord” kunnen doen, inclusief een open kantine!
• Ben het 100% eens dat die kantine tijdens reguliere training bemand zou moeten zijn door een “verantwoordelijke”. Vind het wel zuur dat nu de werpers ernaar vragen, die beperkende regel plotseling om de hoek komt. Er was (al vanaf december ’08) een sleutel toegezegd en een procedure afgesproken hoe die paar werpers hun kopje koffie na de training konden gebruiken. In de tussenliggende periode zien we steeds kleine groepjes die gebruik maken van de kantine!!?? Dit is een felle schending van wat een waarde moet zijn in een vereniging: “gelijkheid”. Mijn standpunt: men moet nu die sleutel geven en ook wij voegen ons straks wel in die nieuwe regel!!
• Een oplossing voor de “dunbevolkte” trainingen zou een drankenautomaat (warm/koud) kunnen zijn (gegarandeerde inkomsten).
• Wat betreft het krachthonk, laat men nu eerst komen “op papier” met die afspraak gemaakt tijdens de ledenvergadering. Geen schriftelijk besluit betekent geen afspraak en dan gaat de deur open van het krachthonk voor iedereen. Is er wel een schriftelijk besluit, dan zullen we een nieuw reëel voorstel dienen op te stellen voor de volgende ledenvergadering.
• Henk en ik hebben indertijd bij Jeroen Kouwenberg / Peter van den Bergh een aantal zaken (niet via de mail) besproken die “punt-voor-punt” zouden worden afgehandeld door het bestuur:
o Klein budget voor organiseren van werpclinics; dat is later doorverwezen naar de trainingscoördinator (status quo?)
o Reisgeld-vergoeding bij de trainingen Kees & Maaike Schetters?
o Het “onsportieve” reglement clubrecords?
o Vergoeding van inschrijfgelden (inter)nationale kampioenschappen, mits voldaan aan een te stellen norm?
Ik zie zeker weer mogelijkheden voor een doorstart van onze werpersgroep, maar er zal toch:
1. een kleine “knieval” dienen te komen van bestuur voor de problemen die in het recente verleden zijn veroorzaakt (c.q. genegeerd) en
2. nieuwe afspraken zullen “direct en zichtbaar” moeten worden doorgevoerd.
Voor mij persoonlijk geldt overigens nog steeds als er vóór 15 november geen stabiele structuur staat die wedstrijdatletiek voor werpers stimuleert, stap ik over naar HAC Helmond of Eindhoven Atletiek.
Met vriendelijke groet,
Jan Titulaer.
Waarde werpkanjers Jan en Henk
Heb gisteren genoten van jullie 15.80m (Henk) met het (te lichte) gewicht en de prachtige discus-techniek (Jan), het stimuleert mij zeker tot betere werp-prestaties. Dat is de kracht van onze werpgroep, wat Scopias onvoldoende ziet en stimuleert. Maar de vele PR’s en CR’s leveren het meetbare bewijs!Even naar aanleiding van gisteravond via de mail. Ben erg blij dat het gesprek positief verlopen is en dat bestuur en trainingscoördinator open staan voor afspraken die de werpersgroep een geaccepteerde plaats moeten geven binnen de club en al z’n faciliteiten. Een paar aandachtspunten, die ik gisteravond misschien ook had kunnen vertellen, maar nu heb ik er even over kunnen nadenken:
• Lijkt me een uitstekend idee dat we vastleggen dat jij (Jan) onze werptrainer bent en in die hoedanigheid afspraken maakt en overleg voert met bestuur en trainingscoördinator.
• Bij problemen (trainingstijden, accommodatie, wedstrijdprogramma, strubbelingen op de training) communiceert de (werp)trainer met de trainingscoördinator en niet individuele werpers (leden).
• Echter, dit dient ook regel te zijn voor alle andere gebruikers van de accommodatie! Denk hierbij aan onze problemen in het recente verleden met een “scheldende” jeugdtrainer, het wegsturen van Peter Holthuijsen door Peter van den Bergh c.s., problemen Paul Philips op de reguliere dinsdag-/donderdag-training, opmerkingen “ouders” richting Henk van Bakel, probleem Corné Jacobs, etc.etc.. Anders hebben we straks nieuwe afspraken, maar blijft die “schreeuwende” omgeving ons kleine groepje in de hoek zetten.
• We zullen moeten streven naar twee gezamenlijke trainingen, met de uitwijk individueel naar de overige trainingsuren. Mijn voorkeur gaat (naast de zondagmorgen) naar een avond waarop we alle werpnummers (en krachttraining) “ongestoord” kunnen doen, inclusief een open kantine!
• Ben het 100% eens dat die kantine tijdens reguliere training bemand zou moeten zijn door een “verantwoordelijke”. Vind het wel zuur dat nu de werpers ernaar vragen, die beperkende regel plotseling om de hoek komt. Er was (al vanaf december ’08) een sleutel toegezegd en een procedure afgesproken hoe die paar werpers hun kopje koffie na de training konden gebruiken. In de tussenliggende periode zien we steeds kleine groepjes die gebruik maken van de kantine!!?? Dit is een felle schending van wat een waarde moet zijn in een vereniging: “gelijkheid”. Mijn standpunt: men moet nu die sleutel geven en ook wij voegen ons straks wel in die nieuwe regel!!
• Een oplossing voor de “dunbevolkte” trainingen zou een drankenautomaat (warm/koud) kunnen zijn (gegarandeerde inkomsten).
• Wat betreft het krachthonk, laat men nu eerst komen “op papier” met die afspraak gemaakt tijdens de ledenvergadering. Geen schriftelijk besluit betekent geen afspraak en dan gaat de deur open van het krachthonk voor iedereen. Is er wel een schriftelijk besluit, dan zullen we een nieuw reëel voorstel dienen op te stellen voor de volgende ledenvergadering.
• Henk en ik hebben indertijd bij Jeroen Kouwenberg / Peter van den Bergh een aantal zaken (niet via de mail) besproken die “punt-voor-punt” zouden worden afgehandeld door het bestuur:
o Klein budget voor organiseren van werpclinics; dat is later doorverwezen naar de trainingscoördinator (status quo?)
o Reisgeld-vergoeding bij de trainingen Kees & Maaike Schetters?
o Het “onsportieve” reglement clubrecords?
o Vergoeding van inschrijfgelden (inter)nationale kampioenschappen, mits voldaan aan een te stellen norm?
Ik zie zeker weer mogelijkheden voor een doorstart van onze werpersgroep, maar er zal toch:
1. een kleine “knieval” dienen te komen van bestuur voor de problemen die in het recente verleden zijn veroorzaakt (c.q. genegeerd) en
2. nieuwe afspraken zullen “direct en zichtbaar” moeten worden doorgevoerd.
Voor mij persoonlijk geldt overigens nog steeds als er vóór 15 november geen stabiele structuur staat die wedstrijdatletiek voor werpers stimuleert, stap ik over naar HAC Helmond of Eindhoven Atletiek.
Met vriendelijke groet,
Jan Titulaer.
Abonneren op:
Posts (Atom)
![Kaoreblome [2019]](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhB35pMf6kpWENc51j_a2JJhmVVfw0mLddL0ZlLfSjS8sl_jvIKEgXDVBQjs47RCOEE0QfVESXvkkitzZKblLq9WzBMnJUYZRhqALJCyEMUgdq9oFBBb9ZLmCXRRfNLczDqFrDK0j3J_Ik/s500/Website.jpg)
