Zaterdag 12 september organiseerde Eindhoven Atletiek (EA) een internationale werpvijfkamp. We zouden met vijf man van de Werpersgroep Masters deelnemen, helaas moest Peter Holthuijsen met een liesblessure afvallen. Hopelijk is hij vóór komende zondag hersteld, want ze kunnen hem héél moeilijk missen in de finale van de competitie.
Al vroeg meldden Marijke en ik ons in de kantine van EA, het was bijna een gevoel van thuiskomen. We werden hartelijk verwelkomd en er stond een hele grote zak met theezakjes klaar voor Marijke. “Dat jullie nog zo voor mij gespaard hebben, ontzettend lief”. Jan van Hooft en Frans waren er ook al, eerst melden in het secretariaat en daarna samen koffie drinken. Er hadden zich méér dan het maximale aantal van 48 deelnemers gemeld, waaronder sterke Belgische en Duitse werpvijfkampers!
De wedstrijd begon, er wordt elektronisch gemeten, het veld ligt er keurig bij en om de 10 meter zijn er segmenten aangegeven! De groep 60-plussers is het grootst en we zien ook een nieuw gezicht, Wil van Uijthoven (AVVN). Hij schijnt als senior 57 meter geslingerd te hebben, dus dat wordt een gevaarlijke concurrent als die weer een winter heeft getraind. Inwerpen gaat goed, 44 meter, alleen in de wedstrijd ging het weer even mis, slechts 40.09m (en dat is voor mij te weinig). Tina meldt zich bij de kooi om ons aan te moedigen. In de verte komt Lei aangesjokt met daarachter Carla, Paul en z’n Annemarie. Peter had vanmorgen moeten afmelden, jammer maar verstandig met het oog op komende week.
We gaan kogelstoten en er rolt (weer) een goeie serie uit 12.27 – 12.52 – 12.47, maar helaas geen uitschieter naar die “gedroomde-13-meter”. Jan van Hooft beweegt zich als een vis in het water tussen die werpvijfkampers, hij doet het goed, al ervaart hij nu ook dat een vijfkamp wat anders is dan vijf individuele nummers. Je hebt maar twee inworpen en drie wedstrijdworpen, je moet er dus meteen staan. En er vallen altijd twee disciplines tegen, en vallen er drie mee dan heb je een goeie werpvijfkamp. En op het eind winnen de duitsers (niet alleen met voetballen).
Discuswerpen gaat goed de laatste tijd, ik gooi één keer in uit stand (34m) en één keer ontspannen met draai (over de 40m). Het wordt wel erg vervelend, want in de wedstrijd 36.12-36.54-33.50!! s’Morgens in de auto had ik nog tegen Marijke gezegd:”ik hoop dat Frans 40 meter gooit en ik ’n halve meter erachter”. Nou ja, Frans gooide ook geen 40 meter, maar bleef me wel 20cm vóór. De 4000 punten kon ik nu wel vergeten, dus maar samen met Frans en onze supporters ’n bak erwtensoep eten met broodjes.
De dames zijn ook aan hun wedstrijd begonnen, voor EA zijn dat o.a. Maaike Schetters en Carla Ekkels. Die laatste vraagt:”hoe is het bij Scopias”, dat had ze in die gezellige sfeer van de wedstrijd beter niet kunnen vragen! Maar toen ze na mijn oprispingen me heel serieus aankeek en zei:”maar dan kom je toch terug bij ons, we missen jou en Marijke nog elke week”, kreeg ik weer die broodnodige opkikker. Waarschijnlijk was dat de aanleiding tot mijn 38.11m met speer, het beste resultaat van dit jaar. Het laatste nummer, gewichtwerpen, is altijd mijn glansnummer behalve de laatste twee weken. Na een sterke trainingsweek met Peter met worpen boven de 17.50 met een beste van 17.90 ging het in Leichlingen ook al mis met 15.77m. En nu ook in Eindhoven, hoe goed ik ook m’n best deed, bleef ik steken op 15.62m. Maar ja, zoals de Belgen zeggen:”niet paniekéren”, een paar weken vakantie en dan komt dat wel weer terug. “Jan, het heeft ook met je leeftijd te maken”, krijg je dan te horen.
Maaike ruikt haar kans en roept:”vandaag ga ik je pakken”. Normaal gooit zij wel 16.50m maar misschien zat het wel in de lucht, want ook zij blijft op 15.43m steken. Als laatste moet Paul aan de bak voor het gewichtwerpen, het is moeilijk terugkomen na een lange blessureperiode. Maar ook Annemarie, z’n vrouw, kan niet voorkomen dat hij drie keer ongeldig gooit. Ja Paul, gewoon bij je techniek blijven en niet gaan “bijdraaien” in een wedstrijd!
Met 3892 punten bleef ik 129 punten achter op mijn record! Een slechte vijfkamp, logisch met twee meevallers en drie tegenvallers!! Na afloop zitten we al snel met Jürgen Danneberg, Klaus Kynast, Frans, Tina, Lei, Carla, Paul, Annemarie, Marijke en ik in een kringetje buiten aan de “paters”(behalve de bobs). Het is gezellig en het kringetje wordt steeds kleiner.”We zijn weer onder ons” klinkt het als de kring is gereduceerd tot Frans, Tina, Marijke en ik. Een beetje beneveld door de paters bespreken we de alternatieven voor het volgend jaar. Heel verstandig beëindigt Frans de discussie:”Ga jij nu maar eerst met vakantie, nemen we daarna een besluit, we hebben nog even de tijd”.
Als ik dit zit te schrijven heeft er nog verder niemand meer gereageerd op mijn blog.”Jij zet je altijd wel in voor anderen, maar dat is geen enkele garantie dat anderen dat ook voor jou doen”. Alweer zo’n verstandige opmerking, waarmee een sterk argument wordt toegevoegd aan de zoek-criteria naar een andere club. Voor alle uitslagen zie www.eindhovenatletiek.nl .
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten