donderdag 29 november 2012

Masters de grote motor van de atletiek

Na onze 35 jarige leeftijd lopen de sportieve prestaties snel terug, maar dat betekent nog lang niet dat de actieve carrières zijn afgelopen. Sterker nog, de masters vormen bijna de grootste groep wedstrijdatlete(s)(n) binnen de Atletiekunie. Mijn sportmaat Frans Klep heeft dit even voor me opgezocht. Hij belde me op met de vraag: ‘wat denkde gij hoeveel masters er zijn’. Nou ja, mijn eerste schatting lag op zo’n kleine 1000. Ik hoorde lachen aan de andere kant van de lijn: ‘ik dacht dat gij zo goed kon schatten . . . 13.000!’. Werkelijk, ik was er even stil van! Meteen achter de laptop kruipen om me meer te verdiepen in die getalletjes.

De nevenstaande tabel omvat mijn eigen schattingen op basis van informatie van de website Atletiekunie. Je ziet het goed, na de geweldige groep overigen (waar de recreanten het grootste aandeel vormen), vormen de masters de op één na grootste groep wedstrijdatleten én de grootste betalers, méér dan het tweevoudige van de senioren. Hun financiële bijdrage aan de Atletiekunie bedraagt zo’n kleine half miljoen! Reken nog eens daarbij de contributies aan hun eigen verenigingen! Dat betekent dat zij de atletiek sponsoren met zo’n slordige 2,5 miljoen!

Daarenboven zie je dat deze groep een belangrijke aanjagende rol vervult binnen die verenigingen. Als bestuurslid, trainer, coach, jeugdleider, wedstrijdorganisator, jury of zomaar als adviseur. Je komt ze werkelijk overal tegen. Ze investeren met liefde hun jarenlange ervaring in hun eigen club. En die 2,5 miljoen, ik weet dat alle masters daarmee met plezier hun club en hun jeugd sponsoren.

Even terug naar die masters die nog actief aan wedstrijden deelnemen. Zij zijn die blozende oogappeltjes voor onze overheid en zorgverzekeraars. Ze zijn de wegbereiders voor die fitte ouderen, die we zo graag zien. De zorgverzekeraars hoeven die 13.000 niet extra aan te moedigen om te gaan sporten. Zij vervullen al lang die belangrijke voorbeeldfunctie, ze moedigen hun eigen omgeving aan.

Maar wat vindt de Atletiekunie sinds 7 november van deze groep oudere atleten:
- De AU vindt dat er op veel te veel dagen Kampioenschappen Masters worden georganiseerd!
- De AU vindt dat er veel te veel leeftijdsklassen zijn, dat mag wel van 10 naar 3!
- De AU vindt dat er veel te veel verschillende disciplines zijn, en er te veel medailles worden uitgereikt! [overigens maken de masters volgens mij de oude voorraad van de KNAU op]
- De AU vindt dat er minimaal drie én maximaal twaalf deelnemers mogen meedoen per discipline!
- De AU vindt . . . . ze kunnen de pot op, ze hebben niets te vinden.
- De AU moet de masteratletiek gewoon nog meer stimuleren.

Deze grote groep masters staat immers rolmodel voor een brede maatschappelijke discussie. Gezonder oud worden, langer actief blijven. De overheid, alle zorgverzekeraars, NOC NSF sponsoren en stimuleren sporten voor ouderen, waar gaat dat geld naartoe? Enkele jaren geleden schreef AU-gedelegeerde Jan Snoeren nog over 'De eeuwige strijd van 13.000 masteratleten'. De strijd duurt nog wel even voort, de masters sponsoren en faciliteren zelf hun grote liefde de atletiek. Maar het is liefde van één kant, ze krijgen daar verrekte weinig voor terug . . .

of zie ik dat soms weer verkeerd?

Geen opmerkingen: